1-bob
4-qism: Yakun.
+21 DISKLEMER:
> Diqqat! Ushbu hikoya 21 yoshdan oshgan o‘quvchilar uchun mo‘ljallangan. Unda o‘gay ota va qiz o‘rtasidagi taqiqlangan, erotik va ruhiy tortishuvlarga boy ishqiy munosabatlar, rashk, bo‘ysunish, ichki azob va ochiq sahnalar mavjud. Hikoya badiiy xayolot mahsuli bo‘lib, real hayotdagi harakatlarni oqlamaydi va rag‘batlantirmaydi.
1-qism library/index.php?id=251289
2-qism library/index.php?id=251299
3-qism library/index.php?id=251326&page=1
Cherkovning sovuq toshli zinapoyasidan chiqayotgan ularni kuzatarkan, Roman yuragini changallab turgandek tuyg‘uga duch keldi. O‘zidan oldinda ketayotgan ikki ayol — rafiqasi Mira va… yo‘q, “qizi” emas — yuragini urib turgan jonli parcha, Sofiyani ko‘zlari bilan yeb qo‘yay dedi. U bilan yonma-yon yurish ham unga taqiqlangandi go‘yoki. U bilan bo‘lish… kech bo‘lgandi. Juda kech. Mashina ichida yurak tirjaydi. Ko‘zlarini oynadan olib qochgancha o‘tirgan Sofiya o‘zini bosishga urinar, ammo Roman uning ko‘zlaridagi jim titroqni, nazarida, yuragining tomirlarida eshitardi. U sofiyani sevishini tushundi. U holda bu dunyo rangsiz, bemaza, o‘ziga xoin edi. Ammo ortga qaytib bo‘lmasdi.
Uyga qaytilgach, hammasi qandaydir avto-rejimda davom etdi. To‘y sanasi belgilandi, mehmonlar ro‘yxati yozildi. Har bir tafsilot, har bir dekor, har bir menyu — bularning bari Roman uchun mantiqsiz bir shovqinga aylangandi. Sofiya esa o‘zini odatdagidek tutar, ammo yuragi har daqiqa qattiqroq siqilardi. Samir to‘y sovg‘asi sifatida o‘z yashayotgan kvartirasini sotdi. Miraning uyiga yaqin joydan yangi zamonaviy kvartira sotib oldi. “Sofiya shinam joyda yashasin” derkan, u aslida Romanning yuragini qaziyotgandek edi. Roman uchun esa bu o‘zini tamom yo‘qotish edi. Yuragida tirjaygan hislar endi ehtiros, alam va ochiq hasratga aylana boshlagan. Lekin... hech narsaga chora topa olmasdi. U hatto Sofiyaga “bir og‘iz” gapirishga ham qurbi yetmasdi.
To‘y kuni. Hammasi mukammal edi. Barchasi shodon, hursand, tantanali. Roman mast edi. Juda mast. Ichida qaynayotgan o‘ti yuziga chiqmasligi uchun u kulib, muomala qilib, salomlashib, qo‘l siqib yurdi. Ammo yuragi yong‘in edi. Kelinsifat kiyimdagi Sofiya esa chiroyli jilmayar, lekin yuragidagi og‘riqni faqat Roman bilardi. U Romanning holatiga qarab yuragi parcha-parcha bo‘lardi. Ammo u endi boshqa birovning xotini edi. Boshqa erkakka tegishli. To‘y oqshomi. Samir va Sofiya yangi kvartiraga yo‘l olishdi. Mira va Roman esa uyga qaytishdi. Mehmonxonada sukut. Faqat ichkilik stakanga quyilar, qarsillab ichilar, yana quyilar. Roman gapirmasdi. U qovog‘i solingan, ichi tirik jonsiz odamga o‘xshardi. Mira esa uni yupatmoqchi bo‘ldi — o‘zicha.
Roman stakani qolida tutgan ko’yi unga bir termilib, qarshisida o’tirgan Miraga qaradi. Asta unga yaqinlashdi. Birdaniga uni o’ziga tortib o’pa boshladi. Qo’llari xissiz kuch bilan ko’kraklarini ezg’ilar edi. Bir ikki harakat bilan Miraning ustidagi libosi yerga tushdi. Roman uni divanga yoqazib oyoqlarini ikki tarafga keng ochib, hech qanday erkalashsiz asbobini kirita boshladi. Extiroslanmagan hali quruq bo’lgan asl donga asbob qiynalib kira boshladi. Bu esa Miraga azob berar edi. Ammo uzun qalin asbobning to’xtovsiz tez kirishi uning xislarini uygota boshlagandi. Bir necha daqiqa davom etgan aloqadan Roman asbobini chiqarib stol tomon burildi va stol sutidagi narsalarni qoli bilan sidirb pasta tushirdi. Yerga tushib singan stakanning ovozi Mirani ko’zlarini ochib u tarafga qarashga majbur qildi. Ammo hech nimani tushinib yetmasidan Roman uni dast kotarib stolga yotqazib yana qalin asbobni kirita boshladi. Xonani Romanning xissiz hansirashi, Miraning – immmm immmmmmm oxxxxx ax axxxx ro….. ro….man immm - degan ovoziyu to’xtovsiz bir biriga urilayotgan sonlarning shaqillashi eshitilar edi. Roman bir qoli bilan Miraning belidan bosib ikkinchi qoli bilan uning sochlarini changallagan ko’yi o’ziga tortar edi. Mira bu shavqatsiz aloqadan qanday xis olayotganini o’zi ham anglamas, bir tarafdan og’riq, bir tarafdan ichi ichidan otilishga tayyorlanayotgan lazzatni xis qilardi. Mira oppoq nozik sonlaridan oqib tushayotgan suvdan bo’shashib xolsizlandi. Bu aloqa unga yetarli bo’lgandi. Ammo Roman hali beri to’xtamasligini xis qilardi.
Roman maqsadiga yetisholmagach Mirani yerga o’tkazib, holdan toygan Miraning og‘ziga toshdek qattiq asbobini tutdi. Mira noiloj, bo‘ysundi. Roman qo’llari Miraning sochlarini mahkam ushlagancha to’xtovchi o’ziga tortib o’ziga bera boshladi. Mira o’qchib ketar gohida nafas olishga qiynalar, huddi bu asbob oshqozonigacha etib borayotgandek tuyilardi. Tezroq bo’shansayu undan qutulsa. Ammo Miraning hayollari puchga chiqishini sezmasdi. Roman asbobida og’riqni xis qilar o’zni qo’yarga joy topa olasdi ayovsiz Miraning o’zga asbobni tiqar, oldida tiz cho’kib o’tirgan ayol uning rafiqasi emas oddiy bir jalabdek endi u uchun. Bo’shana olmagacha Mirani yana stol ustiga yotqazib asbobini amiga ishqalay boshladi. Mira yana og’riqli zarbalarni kutib olishga o’zi tayyorlar edi. Ammo amiga ishqalanayotgan asbob sekin tepaga harakatlanayotganini xis qilib uni nima qilmoqchi ekanligini tushindi. Mira darxol o’zini o’nglashga harakat qilib Romani o’zidan uzoqlashtirmoqchi bo’ldi:
- Yo’q Roman, yo’q……
– Aytganimni qilasan, — deb baqirdi Roman yuziga qattiq tarsaki tushirib.
Mira titradi. Ammo... bo‘ysundi. Og‘riqdan ko‘zidan yosh oqdi. Ammo Roman etibor bermadi. U o‘zini bosmasdi. O‘zini yo‘qotgandi. Bir necha daqiqa davom etgan hayvonlarcha harakatdan so‘ng, Roman boshandi. Mira orqasida issiq suyuqlikni xis qilgancha, hammasi tugaganin xis qildi. Roamn divanga yotib ko’zlarini shiftga tikib o’yga toldi.
Mira esa... titrar, sekin xolsizgina polga o’tirib qoldi, oyoqlari unga boysinmas, butun tanasida o’g’riq xis qilar, o’zini huddi ko’chadi jalabdek xis qilardi. To’g’ri u aloqadan Romandan ko’ra ko’proq roxatlandi ammo bu munosabat, bu harkatlar rafiqaga qilinadigan ish emas edi. U sukutda o’g’riqdan yig‘lardi.
Kunlar o‘tmoqda, ammo Roman uchun har bir kun bir umrga teng edi. U Sofiyani ko‘rmasdi, gaplasha olmasdi. Faqat yuragini yeb yurgan bir narsa bor edi — bu endi shunchaki ehtiros emas edi — bu kuchli sevgi istirobi edi.
To‘satdan Sofiya va Samir ularning uyiga mehmon bo‘lib kelishdi. Ular kelganda, Mira xursand edi. Bog‘da kechki ovqat. Hammasi chiroyli. Sofiya jilmayardi, ammo ko‘zlari Romanni izlayotgan edi. Roman esa bunday holatga dosh berolmas, ammo o‘zini bardam ko‘rsatardi. Bo’ga tuzalgan dasturxonda hamma xursand so’zlashib ovqatlanishar, ammo ikki insongina o’zini soxta baxtiyordek tutar edi. Ovqatdan so’ng o’tirb birga suhbatni davom etirishdi. Bir payt vino tugadi. Sofiya “Vino olib chiqaman”, deb uy ichkarisiga yo‘l oldi. Samir esa Miraning yonida xotirjam o‘tirib qoldi. Roman ichkariga qarab yurdi, “xojatga kirib chiqaman”, degan bahona bilan.
Ammo u bevosita Sofiya tomon harakatlanar edi. Bar yonida turgan Sofiyani ko‘rdi-yu, unga tashlandi. Uni bag‘riga bosdi, lablarini bo‘sa qildi.
– Seni sevaman, Sofiya... sensiz,
УЗБЕКСКОЕ МОБИЛЬНОЕ ПОРНО ОНЛАЙН
(0)
0 / 105© Hikoyalar.Ru
На главную