Қабристон мўминлар билан
гавжум. Бир кекса аёл
бандаликни бажо
келтирганди.
Гўрков қабристонга майитни
дафн қилиш учун келган
эркакларга алланималарни
тушунтирар, "Аттанг, аттанг,
Аллоҳ кечирсин!" деб
эшитилар эшитилмас бош
чайқаб қўярди. Шовқин
суронли баҳс мунозарадан
сўнг:
-"Марҳумни қабр қабул
қилмаяпти. Бу кетишда
шомга қолиб кетамиз. Бу
банда қандай гуноҳ қилган
экан-ки лаҳадга уч бора
қўйсак ҳам ер қабул
қилмаяпти??? Аҳли
мўминлар, сизлар унинг
ҳаққига дуо қилиб
туринглар, зора Аллоҳнинг
раҳми келса...
Бу орада дуога қўл очган
эркаклардан бири:
"Астағфириллоҳ, илон
илонлар!" деб орқага
тисарилди.
Майитнинг устида қорамтир
илонлар чирмашиб олган,
гўрков уларни олиб
ташлашга ҳарчанд
уринмасин , лаҳатнинг
ичидан қайнаб чиқаётгандек
илонлар кўпайгандан
кўпайиб борарди.
- "Марҳумнинг турмуш
ўртоғи шу ердами?"- сўради
иложсизликдан гўрков.
Нимагадир аввалроқ
кўриниш бермаган эркак
секин-аста одимлаб:
- "Мен..." - дея жавоб берди.
- "Бу аёлнинг қандай гуноҳи
борки ер қабул қилмаяпти?
Албатта, бу Аллоҳга аён.
Аллоҳ ўзи
кечирсин. Аёлингиз
бировнинг ҳаққига хиёнат
қилмаганмиди?"
Эркак гўрковни четга олди.
- "Бундан 13 йил аввал катта
ўғлим вафот этди. Ундан
ёдгор 3 фарзанд, 2 ўғил ва 1
қиз қолди. Ўғлимнинг
вафотидан сўнг бева
келиним ва набираларимга
аёлимнинг муносабати
ўзгарди. Оҳир оқибат уларни
уйдан ҳайдаб солди.
Маҳалла кўй орасида қаддим
букилди. Кейин кичик
ўғлимни олиб чет-элга
ишлагани кетдим. У ерда
қурувчилик қилиб
набираларимга уй учун пул
тўпладим. Кичик ўғлим эса
касбдош дўстлари билан
чўмилишга кетганча, қайтиб
келмади. Излаган жойим
қолмади. На тиригини, на
ўлигини топа олдим. Бу
мудҳиш воқеадан кейин у
ерда ҳа ишлай олмадим ва
яна Тошкентга қайтдим.
Аёлимга набираларимга уй
олиб бериш учун ишлаб
топган бор-будимни бердим.
Мен ахмоқ унга ишонибман.
У эса пулларга қизим Саидага
тилла тақинчоқлар олиб
берибди. Пулнинг қолган
қисмини эса ўз эҳтиёжига
сарфлаб юборган. Мен
қизимга:
- “Онанг етимнинг ҳаққини
юлиб сенга тилло занжир
берса олаверасанми? Ахир
улар жигарингни
болаларику? Уларга раҳминг
келмайдими?” - десам:
- “У келин бегона,
набираларингиз эса катта
бўлса йўлини топиб кетади
деб жавоб қилди.”
Шу воқеадан сўнг, уйдан бош
олиб чиқиб кетганман.
Аслида, қизимнинг бу гапига
тарсаки тортиб ақлини
киритиб қўйишим керак эди.
Менга ҳам осонмас, бир
ўғлим вафот этди, бири дом-
дараксиз йўқолди.
Балки ўшанда аёлим
норасидаларни уйдан
ҳайдамаганида мен
ишлагану кетмасдим, ўғлим
ҳам йўқолмасди,
набиралприм эса ўз ота
уйида улғаярди ва аёлимни
сўнгги манзилга бу каби
аянчли аҳволда кузатмасдик.
Менку, ундан розиман,
ишқилиб Аллоҳ кечирсин,
раҳми келсин...
Бу гапларни эшитгач гўрков
чуқур хўрсинди-да:
- Бандасининг гуноҳларини
Аллоҳнинг ўзи кечирмаса,
биз ожизмиз. Ҳар қалай, қиз
бўлса ҳам фарзандингиз бор
экан. Ҳар куни келиб онаси
учун, Аллоҳ розилиги учун
Қуръон тиловат қилсин .
Майитнинг устидаги илонлар
Аллоҳнинг амри билан
келган. Улар етимнинг
ҳаққини сўраш учун
аёлингизни чирмаб олган. Ер
эса бир пайтлар аёлимгиз
етим болаларни ҳайдагани
учун унга ҳам жой бергиси
йўқ.
Бироздан сўнг яна жаноза
намози ўқилди. Гўрков
тўпланганларга бир варақ
қоғоз тутқазди ва:
-"Шу дуони баланд овозда
ўқийсиз"- деди.
Атрофдагиларнинг кўзидан
дув-дув ёш оқарди. Биз ҳам
сенинг ҳузурингга
боргувчимиз,
гуноҳларимизни кечир!...
Отасидан гўрковнинг
айтганларини эшитган қиз
онаси учун дуо қилишга
қабристонга келди. Не кўз
билан кўрсинки, ер уни
ҳамон қабул қилмаган, қабр
устида маййитни итлар
талаётганди. Қиз шу заҳоти
ўз ўлимини, у ҳам оансининг
гуноҳига шерик эканини,
қачонлардир шу аҳволга
тушишини ўйлаб дахшатга
тушди. Ва қилган гуноҳлари
учун тавба қилди. "Етимнинг
ҳаққи -етти дарёни
қуритар"дегаб гап нақадар
тўғри эканлигига амин бўлди.
"Уларнинг ҳаққини бугуноқ
қайтараман, ойим берган
тақинчоқларни акамнинг
етим болаларига бераман,
уларни ўз ота уйига олиб
келаман!" - ўйлади ўзича.
Орадан ярим соат ўтиб ота
яна бир мудҳиш хабарни
эшитди:
-"Қизингиз автоҳалокат
туфайли ҳалок бўлди"...
Дунёнинг ишларини қаранг...
Қилган гуноҳлари учун тавба
тазарру қилишга ҳам
улгурмади бандаси..
Етим болалар ўз ота уйига
қайтиб келди. Ҳозир бир
пайтлар ҳайдаб солган
бувиси ва аммаси ҳаққига
гуноҳларини авф этишини
сўраб Қуръон тиловат
қилишади.
Админ киритди
uzbekskoe.biz
(0)
0 / 42© Hikoyalar.Ru
На главную