-cho`ntagimdagi uzuk qutichasini qo`limga olib, kaftim ortiga berkitdim. - Ozoda yana qancha vaqt pochchayznikida qolasiz? - Yaqinda ketaman. Opam ham quvvatini ancha tiklab oldi! -dedi afsus bilan yengil hursunarkan. - Ozoda bir umur shu opayzni mahallasida qoling! - yo`lini to`stida uzukni barmog`iga taqdim. - Menga turmushga chiqing... Hayajondan o`zini yo`qotib qo`ydi. Ko`zlari porlab ketdi. Yuzidagi tabassumi roziligidan darak berib turardi. Bir necha sonya gapirorolmay turib qoldi. Ko`zlarini bir menga bir barmog`idagi uzukka qaratardi. Lekin... Lekin negadur labidagi tabassum g`oyib bo`ldi. So`ng ko`zlarini olib qochdi. Istehzo aralash kulgan ham bo`ldi. - Jasur aka bilasizmi Zarina menga nima dedi? - huddi latifa aytishga taraddutlanganday kulimsiradi, - Siz haqizda nima dedi eshiting... Bir yelkayz qiyshiq, oyg`ingizdan badbo`y hid taralarkan, bir ko`ziz ham g`ilay ekan! -dedi qiqirlab kulib, - Yana o`lgiday hotinboz ekansiz, men esa siz uchun 30, 40 chisi ekanman! - Voo hazilkash-eee! Shunday qo`shning bo`lsa, dushmanni keragi ham yo`q! -dedim. Ozoda bu gaplarga ishonmaganini tushunib. Hech kutmagandim, Ozoda barmog`idagi uzukni chiqardida qo`limga tutqazdi. - Kechring Jasur aka buni qabul qilolmayman! - Nega ahir? - Kechring... -dedi ko`zida miltiragan yoshini artib, - Kechring... Kuzatib qo`yishiz shartmas! Ozoda yugurgancha ketib qoldi. Bir necha sonya nima bo`lganini tushunmay qoldim. Qanday xato qilganimni bilmasdim. Uyga yolg`iz qaytarkanman, hayolimni birgina savol bant etgandi! ``Nega?`` Shoshildim deb o`ylamayman. Ahir hammasi o`lganimday ketayotgandi! O`ylashimcha rat javob berishiga unda ham hech qanday asos yo`q edi! Yarim tungacha o`yimga javob topolmay to`lg`onib yotdim. So`ng Ozodaga qo`ngiroq qilishga, sababini o`zidan so`rashga qaror qildim. Yarim tun bo`lishiga qaramay unga telifon qildim. U ham mendek bedor ekan, telifonini darov ko`tardi. Bir necha soyalar skunat ichira bir-birimizdan sado kutdik. - Ozoda... -u tomondan javob qaytmadi. - Ozoda oramizda qancha gaplar o`tdi. Jonim men chindan sizni sevaman! - Men ham... -dedi ham past ovozda. - Unda nima muammo?! Nahot Zarinani haziliga ishondiz? - Yo`q-yo`q! - dedi g`amginligini kulgusi ortiga yashirib. - Ozoda seni tushuna olmayabman! - Qanchalar ojizsiz Jasur aka!... - biroz jim bo`lib qoldi, - Nahotki Zarina sizni yaxshi ko`rishini tushunmagan bo`lsanggiz? - Yo`qee, bo`lishi mumkun emas! Bizni munosabatimiz do`stona Zarina bilan... U yaxshi qiz ammo... Ozoda bizni notog`ri tushungansiz! Men seni yaxshi ko`raman Ozoda... - U sizni yaxshi ko`radi... -Ozoda ochiqchasiga rat eta boshladi. - Men birinchi bo`lib, siz haqizda unga aytdim... Yoqadilar dedim... U esa sizni yomonlay ketdi... - To`xta-to`xta, Zarina o`zi doyim meni yomonlaydi. Meni yomon ko`radi, chunchi doyim uni g`ashiga tegaman... -kuldim, - Ozoda Zarina meni yaxshi ko`rolmaydi, bu aniq... - Jasur aka... Siz qizbola emassiz. Qiz qalbini, boshqa qiz bola yaxshi tushunadi... Chunki, u ham ayni shu hisni tuya oladi. Siz esa bunda ojissiz... - Seni, meni qalabimizchi? Bizni tuyg`ularchi? - Bizdan mustahkam oyla chiqmidi... - orada uzoq skunat cho`kdi, - Biz hislarimiz yengiltak holos... Men sizni shirin so`zlarizga uchdim. Tan oling siz ham chiroyimga qiyo boqdiz hols, aslida qanday ekanligimni bilmaysiz-ku? - Sen yaxshi qizsan! -dedim. - Faqat hozir! - u yana o`zda kuch topib miyg`ida kuldi. - Jasur aka ishoning sizlar bir-birlaringga juda mussizlar... Alvidooo! Ozoda telifonni o`chirdi. Uning so`zlari juda o`yga cho`mdirib qo`ydi. Zarina va Ozoda haqida o`y sura boshladim. Ozoda haq uni chiroyiga maftun bo`ldim. U haqida ko`p bilmay sevib qoldim! Negadur ohirgi so`zlaridan keyin, meni rat etganidan uncha tashvish chekmadim. Lekin o`ziga yarasha martligi bor ekan. Yoqtirishini bilsada, Zarinaga yo`l ochib berdi... Zarina... Zarina! ``Nahot meni rostdan sevsa?`` Ozodani oshkor qilgan sirlardan keyin. Qalbimda Zarinaga nisbatan iliqlik payno bo`ldi. Bir vaqtni o`zida ayibdorday qattiq ezilardim. Nozik qalb bo`lsada, necha bor ko`nglini inobatga olmay g`ashiga tekkanman! O`ylab o`ziamdan uyalib ketdim. Zarinani o`g`il bolacha fel-atvorini bilibman-u, qiz bola, qalbi nozik ekanligini unitayozibman. Afsus... * * * * * Zarinaga boshqacha ko`z bilan qarayboshlaganimdan keyin, undan o`zimni oladigan bo`lib qoldim. Qancha o`zimni olib qochsam, shuncha u haqida o`ylaydigan bo`lib qoldim. Hayolimdan sira ketmay qoldi. Yaqiniga borishga esa, yuragim dov bermasdi. Shu tariqa, bir, ikki haftani o`tqazib yubordim. Uzuk esa doyim cho`ntagimda, o`z egasini kutardi... * * * * * Ishdan kech qaytayotgan edim. Vohob aka qiyshayib, sarmast choyxonadan qaytayotgan ekan. Har qalay qo`shnim, qo`ltiqlab uyigacha olib keldim. Eshikdan o`tayotib ovoz berdim. Ichkaridan Zarina chiqdi. - Dadaaa! Yanami? -dedi uyatdan yuzi qizarib, - Ichkariga olibkiraylik! -dedi. Vohob aka yotog`iga olib kirib qo`ydim. So`ng xovliga qaytib chiqdik. Zarina yonimda boshini egib turardi. Dadasini ichkilik harob qilayotganidan qattiq istirobda edi. - Qo`y hafa bo`lma... Dadanglarga ham oson emas! -dedim dalda berib. - Rahmat Jasur aka... -dedi. Asta ko`cha eshik tomon yurdik. Torroq yo`lakdan yurarkanmiz, deyarli yelkalarimiz bir biriga tegardi. Ajib bir his yuragimni churmab oldi. Zarina endi men uchun to`pori, qo`pol qizday emas, aksincha u shunchaki o`zini kuchli qilib ko`rsatishga urunadigan ojiza... Sevgisini yuragiga yashirgan malak... Biz sassiz, yo`lak bo`ylab asta yurib kelardik. U ohista qadam tashlardi. Hayo bilan boshini salgina egib olganida ham o`zgacha joziba bor edi... Eshik oldiga yetganda, havotirdan o`zimni qo`yarga joy topolmay qoldim. Yonimdan ketib qolishini sira istamasdim. ``Balki qo`liga uzuk taqsamchi?`` degan fikir a`qlimni bant edi. - Zarina sochimni kaltalab qo`y... - Jasur aka kech bo`ldiyu, ertaga chiqing ho`p? - Yo`q dema ertaga vaqtim bo`lmaydi! - Soat ham to`qqizdan oshdi... -birdam tikildi, - Ho`p hozir kalitni olib chiqay... Sartaroshxonani men uchun qayta ochdi. Kursiga o`tirarkanman, Zarinani qo`liga qaychi va taroqni olganini ko`rib fikrim o`zgardi. Hozir sochimni kaltalatsam keyin, bosh yuvishim kerak bo`ladi. - To`xta... Sochimni emas, soqolimni olib qo`y, qara ancha o`shib qopti... - O`g`il bola soqolini o`zi olmaydimi? - O`zi oladi... Faqat sendek mehriboni bo`lmasa! -dedim. Bir yutunib oldida. Idishchaga kupik tayorlashga kirishib ketdi. Orada radioni qulog`ini burab qo`yishga ham ulgurdi. Idishchadagi ko`pikni yuzimga ohista surar ekan, qo`llari qaltirayotgani sezdim. Albatta bu hayajondan. Shuni bilganim uchun, cho`ntagimdagi uzukni idishchasini ochib kuzgu yoniga qo`ydim. Zarina harakatdan to`xtab qoldi. Ko`zgi orqali uning yuz ifodasini diqqat bilan kuzatar ekanman jilmayib so`z ochdim. - Chiroylimi? U uzuk tomon engashdi va birdam termuldi. - Juda chiroyli! - Sevgilimday g`ozal uzuk... -dedim. U qo`lidagi ustarani mahkam siqimladi. - Nima deysan Ozodaga yoqarmikin? - Men... Men... Men qaydan bilay... - Ha sen qaydanam bilasan...
erotik hikoyalar, ehtirosli erotik hikoyalar, Uzbekcha sekslar, uzbekcha porno videolar, uzbekcha porno, erotik videolar, erotik hikoyalar, seks hikoyalar, asalxoney jalap rasmlari, uzbekcha seks rasmlar, seks uzbechka, uzbekskiy sekis, ehtirosli hikoyalar, uzbek qizlari seks rasmlari, uzbek erotika, amlar.ru, uzbxxx.com, uzbum.ru, pizdauz.ru, seks videolar, uzbekskiy seks videolar
uzbekskoe.biz
0 / 18© Hikoyalar.Ru
На главную