qilsang malikalarday yashaysan. Yeganing oldinda yemaganing ketingda bo`ladi. Aqilli qiz bo`l, o`ylab ko`r? -deb qizni burchakka siqib borardi. Sobit olam-olam vadalar berar, yalinguday bo`lib qizdan so`rardi. Ohiri Olima burchakka taqalgach, iltimoslari naft bermagach. Tiz cho`kib qo`llarini qovushtirib yig`lab yolvora boshladi. - O`tinib so`rayman Sobit aka mani badnom qilmang... -dedi. Sobit oyog`lari ostida tiz cho`kib o`tirgan qizni bilaklaridan ushlab o`rnidan turg`azdi. Qo`llarini qattiq siqib quchoqlashga urundi. Olima bo`lsa qarshilik ko`rsatdi. Sobit qizni siltb yuziga yengil shapati urgach: - Badanom bo`lishdan qo`rqasanmi? Ha sani shunday badnom qilmamki yashashga ham istagin qolmaydi. Agar aytganimni qilmasang o`zingdan ko`r! -dedi. Sobit yaxshilikcha ko`ndira olmagach, endi qizni qo`rqitish yo`liga o`tdi. - Kantirak pullarini, sud orqali, o`n barobar qilib undirib olaman. O`zing institutdan haydalasan. Yo`q dema ahmoq, oyog`ing ostiga borimni to`kaman! -deb qizni koftasini yechishga urundi. - Yo`q, yo`q iltimos bunday qilmang... - Bo`pti qo`yvoraman keyin o`zing afsus qilasan. Butun inistitut oldida sharmandalarcha haydattiraman. Onangga qizing foxisha deyman. Qo`limdan sog` chiqarsan ammo, loyga qorishib ketasan odamlarni oyog`i ostida ezilasan! -deb qizni yechintirishda davom etdi. Bu pupisalari naf berib, Olima qarshilik qilishni to`xtatdi. Lekin iltimos qilib yig`lab yolvorishda davom etdi. Sobit bo`lsa bu iltimoslarga parvo qilmas, iloji borich qizni yechintirishga urunardi. Bir amallab koftasini yechib pastga otti. So`ng Olimini qarshiliga qaramay, yupkasi, ich kiyimlari birin bir yechib tashladi. Qizni esa devonga uloqtirdi, va o`zi ham yechina boshladi. Qizni ko`zlari to`la yosh bilan, Sobitga qarab turardi. Mana uni asil basharasi, u farishta emas, farishta niqobidagi iblis. Uning jundor tanasi, harom yeb kattalashgan qorni, tik turgan asbobi. Hammasi Olimada bu iblisga nisbatan cheksiz nafrat uyg`otgandi. Lekin har lahzga shavqat, qilishidan umudvor edi. Ammo yo`q. Qizni sutdek tiniq tanasi, oyday yorqin chiroyi, tengsiz go`zalligi. Sobitni aqlu hushini olib o`ziga magnitday tortardi. Hirs alangasi vujudini yondirib, chanqotgandi. Istagi faqt bitta. Hirsli chanqog`ini qondirish uchun qizga tashlandi. Sho`rlik qiz, uni o`zidan qancha uzoqlashtirishga urunmasin, kuchi yetmasdi... Oyoqlari orasida og`riqni, sezganidan keyin barchasi tamom bo`lganini tushunib taqdirga tan berdi. Go`yoki jonsiz kessakka aylanganday, kaftlari bilan yuzini to`sgancha unsiz yig`lardi. Sobit ko`p cho`zmadi, bir ikki daqiqada ishini bajardiyu, o`zini qizni yoniga tashladi. Shundayam qo`llari tek turmas, bir nimalar degancha qizni ko`kkarlaridan, sonlaridan silar. Har harda boshini ko`tarib, bey o`xshov basharasini, qizni nozik badanlarga tekkazib o`pib qo`yardi. Olima huddi haykalga aylanib qolganday. Qulog`lari shang`illar, butun tanasi qaqshab og`rirdi. Qo`rquv iskanjasidan haligacha chiqa olmas, lablari pip-pirab nimadur deyishga urunardi. Nazarida bu qo`rqinchli tushdan edi... Sobit ikkinchisini boshlash uchun oyoqlarini ikki yonga ochayotganda. Olima o`ziga keldi, bu tush emasligini ongi fahmladi. Tizzalarini quchoqlagancha ingrab yig`lab yubordi. - Qo`rqma jonim boshida shunday bo`ladi. Keyin o`rganib qolasan. -Sobit qizni sochlaridan siladi. - Yashashni istamayman, o`lgim kelyabdi. -dedi asta uyat hissi bosib, choyshob bilan ko`krakini berkitdi. - Hayotimni barbod qildiz, ming lanat sizga! - Qarg`ama manda ham ko`ngil bor. - Man nima qilaman? Onamga nima deyman? Hali turmushga chimagan edi! Kelajagi, boshiga qanday savdolar tushishi haqida o`ylagani sayin ko`z yoshlari tinmas. Yuragi huddi qafasga majburlab solib qo`yilgan qushchaday tipirchilar. U huddi endi ochilayotgan gulu. Ammo shavqatsiz kimsalar yaproqlarini bir-bir uzub olayotganday his etardi o`zini. Ko`z yoshlarini artar ekan, qarshisida turgan inson qiyofasidagi hayvonga uzoq tikildi. Dilidan o`tqazib jamiyki lanatlarni uning tomonga yo`naltirdi. - Bor dushga kirib poklanib chiq? -dedi Sobit kichikroq eshikka ishora qilib. - Tanamni poklar! Nonusimni, iffatimni poklaydimi? Sobit asta yana qizga yaqinlashdi. Ikki yelkasidan ushlab yuziga termuldi. - Tiklaydi. O`zim yordam berman! - ..! -Olimani ko`zlari qinidan chiqguday bo`ldi. Sobit hiyol jilmaydi. - San birinchi ham emassan ohirgi ham. -dedi. Olima tizzalari qaltirab asta dush tomonga yurdi. Iliq suv tagida uzoq o`tirdi. Ko`z yoshlari, oqayotgan suvga aralashib ketardi. Uzoq yuvindi, so`ng dushdan chiqdi. Sobit uxlab yotardi, hayoliga uni pichiqolab o`ldirib tashlash fikri keldiyu ammo jurati yetmadi. Kiyinib chiqib ketdi... Bir haftagacha inistitutga bormadi. Ohiri dugonasi Umidani qistovi bilan, borishga ko`ndi. Endi avvalgiday, faol emas, darsda ham parishon o`tirardi. Yashashni qizig`i qolmagan. Darstlar tugagach, dugonasi bilan yotoqxonaga qaytmoqchi edi. Sobit yana yo`liga chiqdi. - Qizim beytob bo`lib qolibsiz endi tuzukmisiz? -dedi. Hech narsa sodir bo`lmaganday hotirjamlik bilan. Olima, nima deyishni bilmay qoldi. - Endi tuzukmisiz? -dedi savolini qaytarib. Umida sal turtib qo`ygandan keyin. Olima o`ziga kelib, bosh qimirlatdi. - Yaxshi... Sizdan hovotir olgandim. Ortimdan yuring xonamga muxim gapim bor! -dedi. ``Yo`q Umi dugonajon mani o`zing bilan olib ket. Mani u yoqqa yolg`iz yuborma!`` -deb dugonasiga umid bilan termuldi. Ammo bu so`zlar faqatgina uning onggida aytildi xolos, tilidan tashqariga chiqmadi. - Bor bor... Tog`angni ortidan..! -Umida dugonasi nimalarni xis qilayotganini qayoqdanam bilsin. Qiz dugonasiga qarab-qarab qo`yar ekan. Oyog`ini zo`rg`a sudrab Sobitni ortidan yurdi. Huddi bir nimani sezganday, yuragi beyhalot urardi. Xonaga kirganlari hamoni Olimani quchog`lab oldi. - Jonim... - Qo`yvor... Qo`yvor..! -degancha Olima yuliqib quchog`idan chiqib ketdi. - Bugun man bilan borasan ho`pmi? -shivirladi Sobit. - Yo`q hech qachon, siz bilan bormayman... - Hech qachon, hech qachon dema. Mani aytdi deysan hali shundog`am borasan-ki! -dedi... Sobit shunday majbur qilib qo`ydiki. Olimani oldida ikkita yo`l qolgandi. Sobitni shartiga ko`nish, yo o`z joniga qarst qilish. Hammani ham joni shirin, sho`rlik qiz ablahni shartiga ko`nishdam o`zga chora topa olmadi... Sobit qo`rqitish yo`li bilan, bir necha hafta Olimani yonidan jildirmadi. Bu vaqt davomida Olima, bir buyimga aylanib qolganday. Ko`zlarini yumgancha bu ifloslik tugashini kutib yotardi... Olima tez-tez rektirni mashinasida ketishi bazilarda shufha uyg`otgan bo`ldi. Lekin tilida gap turmaydigan dugonasi o`zi bilmagan xolda Olimani ishini yengillatib qo`ydi. Inistitutda ''Olima rektirni jiyanani ekan'' degan gap tarqadi. Bu ayni muddo edi. Ammo Olima ortiq chiday oldadi. Inistitutni tashlab qishlog`iga ketdi... Bir necha oydan keyin, rektirni xonasiga so`roqsiz bir qiz kirib keldi. - Bantman..! -stoldan bosh ko`tardi. -Iya kelibsizda o`ziz? - Unashtirildim yaqinda to`yib bo`ladi. Iltimos vadangizni bajarsangiz! Sobit o`rnidan turdi va eshikni berkitib keldi. Asta qizni u yer
erotik hikoyalar, ehtirosli erotik hikoyalar, Uzbekcha sekslar, uzbekcha porno videolar, uzbekcha porno, erotik videolar, erotik hikoyalar, seks hikoyalar, asalxoney jalap rasmlari, uzbekcha seks rasmlar, seks uzbechka, uzbekskiy sekis, ehtirosli hikoyalar, uzbek qizlari seks rasmlari, uzbek erotika, amlar.ru, uzbxxx.com, uzbum.ru, pizdauz.ru, seks videolar, uzbekskiy seks videolar
uzbekskoe.biz
1 / 42© Hikoyalar.Ru
На главную